|
Her Şey Sende Gizli Yerin seni çektiği kadar ağırsın, Kanatların
çırpındığı kadar hafif.. Kalbinin attığı kadar canlısın, Gözlerinin
uzağı gördüğü kadar genç... Sevdiklerin kadar iyisin, Nefret ettiklerin kadar kötü.. Ne renk olursa
olsun kaşın gözün, Karşındakinin gördüğüdür rengin.. Yaşadıklarını kâr
sayma: Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa, Sevdiğin
kadardır ömrün.. Gülebildiğin kadar mutlusun. Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi, Sevdiğin kadar sevileceksin. .......... ..........
|
|
Can Yücel |
| |
|
Beklenen
Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar. Ne de şeytan, bir günahı, Seni
beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni, Yokluğunda buldum seni; Bırak vehmimde gölgeni, Gelme,
artık neye yarar?
Anlatamıyorum Ağlasam sesimi duyar
mısınız, Mısralarımda; Dokunabilir misiniz, Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim
şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu Bu derde düşmeden önce.
Bir
yer var, biliyorum; Her şeyi söylemek mümkün; Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; Anlatamıyorum. |
|
Orhan Veli Kanık |
|
.Gözlerin
gözlerinde tanıdım seni hayata gülümsemeye çalışan kalbinin bakışlarına
düşen güzelim yansımalarında
kocaman küçümen yaşına sığdırdığın
onca yükün kah kadınsı kah çocuksu içten konuşmalarıydı paylaştıkların
aldırdığın kaşlarında hatırlamak istemez gibiydin unutmaya çalıştığın
günler aylar yılların kalın kapkara yitirilmiş umutlarını
ardında kalan ince
çizgilerde belki hiç tatmadığın dişiliğinin okşanasılığı hoyrat
sözcüklerinde saklı zerafetinin sevilesiliği çocuksu kadınlığının omuza, kalbe,
dudağa düşen beklentisi..ni..
yaşamak ister gibiydi doyulası gözlerin duyamadığım
sende saklı sözlerin
kimbilir …
|
Ben Sokak Çocuğuyum şu
dört direkli köprünün altında açmışım gözlerimi sahipsiz rüzgar sarmış kundağımı
yağmurla beslenmişim
adımı insanlar koymuş benden habersiz benimsemişim
serseri derler, hırsız derler .... derler, anlamam da alınmam da
hiç fiyakalı dolaşmadım
sokaklarda marka satmadım gökyüzü yorganım oldu hep dirseğim yastık alışkınım;
kara, yağmura, soğuğa üşümem sıcak dokunur bana
özlemem, hiç tanımadığım
hisleri istemem varlığını bilmediğim şeyleri kıskanmam hiç kimseyi özenmem
halbuki bilmez kimse kendilerinden şanslı olduğumu daha özgür ve daha zengin
şu
deniz herkesten çok benimdir arkasındaki orman da bütün sokaklar benimdir herkesten çok her simitçi biraz
bana çalışır
aslında her çocuktan daha çocuğum canım hiç sıkılmaz buralarda
en sevdiğim oyundur köşe kapmaca
yalnız da değilimdir yüzlerce kardeşim var benim
gibi, bana benzer kimse ayırt edemez bizi birbirimizden
geceleri toplanmaya başlarız el
ayak çekildikten sonra konuşuruz, güleriz, dertleşiriz biraz farklı olsa da herkes kadar biz de
umut besleriz hayallerimiz de vardır ayın dolaştığı yerlerde
herkes kadar okumuşluğum
da vardır her tip insandan bir harf öğrendim insanları en iyi ben tanırım okuldan, öğretmenden
anlamam ama bu sokakların mektebini bitirdim bana lazım olanı öğrendim
herkes kadar insanım
da galiba herkes kadar ben de bazen ağlarım
kafam da var, kalbim de severim de, düşünürüm de
yalnız ben sokak çocuğuyum sokaklarda yaşamak tek suçum
bir gün ben de gideceğim buralardan
herkes gibi yalnız biraz sessizce kimseler anlamadan
cenazem omuzlar üzerinde gitmeyecek belki
belediye kaldıracak gürültüsüzce ağlayanlar olmayacak başucumda bir hayırsever uğramazsa
geçerken mezarım da çorak kalacak sonunda benim gibi
içimizden kimin gittiği fark edilmeden
biri alacaktır yerimi vakit geçmeden
evet, ben sokak çocuğuyum bu sokaklarda ne ilk ne de
sonuncuyum |
|
Reşide Sarıkavak |
| |
|
M-F 3:30
|
Intro to Gardening
|
|
T-F 10:30
|
Selecting Plants
|
|
M-W 11:30
|
|